Zobacz jak może wyglądać przykładowe szkolenie dla Twojej firmy – kliknij tutaj

5 kluczowych obszarów rozwoju osobistego

Rozwój osobisty to proces, który koncentruje się na Tobie jako osobie, a nie na Twoich materialnych osiągnięciach. W nim rozwijasz swoje zdolności, pasje, talenty i wiedzę. Oto pięć obszarów, na których możesz skupić swoją uwagę w drodze do samodoskonalenia:

• Rozwijanie praktycznych umiejętności, takich jak np. programowanie.
• Rozwój wartościowych umiejętności, np. nauka języków obcych który m.in. otwiera drzwi do nowych kultur.
• Rozwój artystyczny, np. śpiew, pisanie czy malowanie które wzbogacą Twój wewnętrzny świat i pozwolą Ci się wyrażać.
• Rozwój intelektualny i duchowy poprzez poszerzanie horyzontów. Ta forma samorozwoju nie musi być powiązana np. z religią czy pseudo-mistycyzmem.
• Rozwój psychologiczny , np. poprzez trening inteligencji emocjonalnej czyli zarządzanie emocjami, wzmacnianie osobowość i budowanie swojej świadomości.

Wybierając ścieżkę rozwoju osobistego, zastanów się nad swoimi potrzebami i pragnieniami. Czy szukasz praktycznych umiejętności, czy może pragniesz głębszej pracy np. nad emocjami? Każdy z nas jest wyjątkowy, więc to, czego potrzebujesz, może różnić się od potrzeb osób wokół Ciebie.  Jeśli preferujesz skupienie się wyłącznie na rozwoju praktycznych umiejętności to jest to absolutnie w porządku. Może jednak okazać się, że ważniejsze będzie dla Ciebie np. poukładanie się w środku aby poprawić swoje życie prywatne i zawodowe. Obecnie dla wielu ludzi np. psychoterapia okazuje się bardzo wartościowa, ale nie zawsze odpowiada na wszystkie pytania i dylematy.

„Ze wszystkim, co ci się przydarzyło, możesz albo użalać się nad sobą, albo traktować to, co się stało, jako dar. Wszystko jest albo okazją do rozwoju, albo przeszkodą, która powstrzymuje Cię przed rozwojem. Ty wybierasz.” -Wayne Dyer

8 strategii rozwoju osobistego

1. Twoje dzieciństwo. Mamy tendencję do odtwarzania środowiska emocjonalnego, którego doświadczyliśmy w dzieciństwie.  Zrozumienie go pomaga nam zrozumieć siebie. Często podświadomie naśladujemy zachowania naszych rodziców – traktujemy siebie w taki sposób, jak oni nas traktowali, i tworzymy podobne relacje, jakie mieliśmy z nimi. Jeśli rodzice nas krytykowali, sami siebie krytykujemy; jeśli nas wspierali, wykazujemy się odwagą. Potrzebujesz lepiej zrozumieć te wzorce w swoim życiu. Zastanów się nad swoimi relacjami w pracy czy w związku. Jeśli odkryjesz, że niektóre z tych wzorców są dla Ciebie szkodliwe, nie obwiniaj za to rodziców. Zrobili, co mogli, z wiedzą i umiejętnościami, które posiadali. Okazując im współczucie, spróbuj dowiedzieć się więcej o ich własnym dzieciństwie. To pomoże Ci lepiej zrozumieć ich przekonania – nawet te potencjalnie destrukcyjne – i nauczyć się uwalniać od pewnych lęków czy sztywnych przekonań, które mogą Cię ograniczać.
2. Dawanie. Relacje międzyludzkie działają w dynamice wzajemności. To, co ofiarowujemy innym, często wraca do nas w różnych formach. Nie chodzi tu o żadne magiczne „prawo przyciągania”, lecz o podtrzymywanie współpracy, która od zawsze leży u podstaw ludzkich cywilizacji. Zamknięcie się na altruizm prowadzi do konfliktów i izolacji. Dlatego tak ważne jest, aby pielęgnować kulturę „dawania”. Sprzyja ona ciągłość wymiany oraz stawia nas w korzystnej pozycji do otrzymywania.
3. Twoja wartość. Kiedy mówisz sobie „Nie jestem wart/a niczego”, uruchamiasz łańcuch negatywnych reakcji, w tym uczucia smutku i gniewu. Masz wartość i nikt Ci nie może jej odebrać. Wszyscy jesteśmy równi w swojej wewnętrznej wartości. Niestety, rzadko w to wierzymy. Jeśli jesteś przekonany, że nikt Cię nie doceni, możesz częściej doświadczać odrzucenia. Twoim zadaniem jest odrzucenie tych destrukcyjnych przekonań i dostrzeżenie swojej prawdziwej wartości. To pozwoli Ci patrzeć na świat z większą życzliwością. Przyjmując takie podejście, zobaczysz, że osoby, które już Cię szanują, będą wyrażać swoje uznanie jeszcze silniej, a Ty będziesz łatwiej dzielić się swoją pozytywną energią z innymi. 
4. Troska o siebie i innych. Stawianie na pierwszym miejscu troski o siebie i innych może wydawać się wyzwaniem, gdy jesteś pochłonięty codziennymi obowiązkami i stresem. Jednakże, dbałość o własne dobro i dobro otaczających Cię osób może znacząco uprościć Twoje życie. Np, próbując kontrolować innych, marnujesz swoją energię. Kluczem jest zaakceptowanie ludzi i sytuacji takimi, jakie są, co jest wyrazem otwartości. Innym ważnym wymiarem troski jest odpowiedzialność. Oznacza to nie obwinianie nikogo za to, co nam się przydarza. Ponieważ wszystkie problemy zawierają rozwiązania i możliwości, ta odpowiedzialność pomaga nam korzystnie przekształcić każdą sytuację. Uznając, że każdy problem niesie ze sobą potencjał rozwiązania i szansę, stajesz się bardziej zdolny do pozytywnej zmiany.
5. Akceptacja i odpuszczenie. To droga do prawdziwego zadowolenia z tego, co już mamy. Nie potrzebujesz nieustannie gromadzić materialnych dóbr, aby doświadczyć prawdziwej radości. Zrozumienie tego nie wymaga przyjmowania żadnej życiowej filozofii. Paradoks polega na tym, że aby coś zdobyć, często musisz uwolnić się od pragnienia posiadania. Może się to wydawać sprzeczne, ale w tym kontraście kryje się sekret osiągnięć. Twoje przywiązania definiują Cię, ale gdy się od nich uwolnisz, Twoje sumienie stanie się lżejsze, a wolność duszy – większa. Możesz wszystko zdobyć, ale równie dobrze wszystko stracić. Bądz ponad tym. Daję Ci to dużą wolność i lekkość, pozwalającą robić rzeczy, które nie jesteś wstanie osiągnąć teraz.
6. Przekonania. Nasze przekonania kształtują naszą samoocenę. To, co myślimy o sobie, staje się dla nas absolutną prawdą, nawet jeśli jest całkowicie błędne! W związku z tym każdy z nas ponosi odpowiedzialność za swoje życie, zarówno za najlepsze, jak i za najgorsze momenty. Ponieważ mamy kontrolę nad naszymi myślami, a nasze myśli kształtują nasze doświadczenia życiowe i emocje, możemy zmienić sposób, w jaki myślimy i mówimy, aby stworzyć nowe, bardziej konstruktywne doświadczenia. Na przykład możesz powiedzieć: „Każdy zawsze może mi pomóc”, zamiast myśleć: „Inni są tutaj, aby mnie wykorzystać”. Każde z tych przekonań wygeneruje bardzo różne doświadczenia i emocje. I to, w co wierzymy, staje się prawdą dla nas samych.
7. Cele życiowe. Potrzebujesz je odkryć. Wierzę głęboko, że posiadasz co najmniej jeden unikatowy talent oraz indywidualny sposób, by go wyrazić. Każdy z nas ma umiejętności, które sprawiają, że w niektórych dziedzinach jesteśmy lepsi niż inni. Kiedy zaczniesz używać swojego talentu w sposób kreatywny, spełniając swoje potrzeby, coś wyjątkowego wydarzy się w Twoim życiu. Poczujesz głęboki sens. Pokazuj swój talent światu, szczególnie po jego odkryciu. Gdy Twoja działalność będzie pomocna dla innych, Twój talent przekształci się w prawdziwy dar.
8. Wykorzystaj obecny moment. Twoja największa siła tkwi w chwili obecnej. Wszystko, co doświadczasz, wynika z myśli i działań z przeszłości. Ale te momenty już minęły. Teraz liczy się tylko to, co myślisz, robisz i mówisz teraz. Ta „moc” polega na tym, że to, co robisz w tej chwili, kształtuje to, co Cię spotka jutro, za tydzień, za miesiąc. Zastanów się: czy Twoje obecne myśli są pozytywne czy negatywne? Czy pomagają budować przyszłość pełną satysfakcji i dobrego samopoczucia? Pamiętaj, nawet jeśli w przeszłości towarzyszyły Ci negatywne myśli, nie mają one już mocy nad Twoim życiem.

Skąd mam wiedzieć, czy to, co czuję, jest właściwe? Skąd wziąć motywację do działania? Dlaczego inni mnie tak irytują? Czy mam prawo złościć się i pokazywać, co tak naprawdę czuję? Odpowiedzi na te pytania uzyskasz po obejrzeniu naszej 15-minutowej instrukcji obsługi emocji. To niewiarygodne, że nikt nas tego nie nauczył w szkole. Na szczęście możesz nadrobić tę krótką, ale jakże ważną życiową lekcję razem z nami w cenie zaledwie jednej kawy. Kliknij tutaj.

8 wskazówek dla Twojego rozwoju osobistego

Pomogą Ci one wdrożyć wyżej omawiane strategie.

1. Słuchaj i szanuj swoje ciało
2. Kiedy reagujesz na jakąś sytuację, wsłuchaj się w siebie, zadając sobie pytanie: „Co czuję wobec tego, co mnie spotkało?”
3. Skup się na teraźniejszości, ponieważ to właśnie teraźniejszość jest jedynym prawdziwym momentem, który istnieje.
4. Porzuć ciężar oceniania. Ocenianie sprawia, że definiujesz sytuacje jako dobre lub złe, podczas gdy powinny one być postrzegane takie, jakie są – po prostu. 
5. Akceptuj to, co przychodzi do Twojego życia, a przede wszystkim to, czego Cię uczy.
6. Znajdź czas na ciszę, aby nawiązać wewnętrzny dialog z samym sobą. 
7. Zrezygnuj z potrzeby uzyskania akceptacji i uznania od innych. To Ty jesteś jedynym sędzią własnego życia.
8. Gdy reagujesz złością na innych lub okoliczności, uświadom sobie, że tak naprawdę walczysz sam ze sobą. Uwalniając się od złości, zrzucasz ciężar i szkody, jakie Ci ona przynosi.

“Życie staje się łatwiejsze, gdy nauczysz się akceptować przeprosiny, których nigdy nie otrzymałeś.” R. Brault

Rozwój osobisty z efektem

Jak kształtować strukturę wiedzy dla lepszego działania?

Ile pudełek masz w głowie?

Stosunkowo łatwo jest przygotować wykład, szkolenie o interesującym tytule, obiecującym zdobycie praktycznej wiedzy. Jednak z wykładu najwięcej wiedzy wynosi… wykładowca, kiedy się do niego przygotowuje. Dużo trudniej jest zaprojektować wartościowe doświadczenie, w wyniku którego uczestnicy zmienią coś nie tylko w swojej ilości, ale także strukturze wiedzy. Dlaczego strukturze?

W psychologii istnieje teoria George’a Kelly’ego o konstruktach osobistych (2017). Wyobraź sobie, że każdy z nas ma w głowie zestaw „pudełek”, w których przechowujemy wiedzę o świecie. Te „pudełka” pomagają nam przewidywać, co może się wydarzyć, i dostosowywać nasze zachowanie do zmieniającej się rzeczywistości. Na przykład, możemy mieć pudełka dla „żywej przyrody” i „nieożywionej przyrody”, a w tych dla żywej przyrody dalsze podziały na „zwierzęta”, „rośliny” i „ludzi”. W kategorii „zwierzęta” możemy rozróżniać między dzikimi, które mogą być niebezpieczne, a udomowionymi, które mogą nam pomagać lub być naszymi towarzyszami. W miarę jak dorastamy i uczymy się więcej o świecie, nasze „pudełka” stają się bardziej złożone i szczegółowe, mogą się ze sobą łączyć lub dzielić na mniejsze kategorie. Mamy też specjalne „pudełka” dotyczące innych ludzi, dzięki którym wiemy, kogo uważamy za bliskiego, a kogo za obcego, jakich reakcji oczekiwać od innych i jak sami powinniśmy się zachować w różnych sytuacjach społecznych.

Prościej rzecz ujmując, im lepiej rozumiemy świat wokół nas, tym łatwiej nam w nim działać. Nasza zdolność do przewidywania zdarzeń zależy od tego, jak dokładnie potrafimy odwzorować rzeczywistość w naszych myślach. Wyobraź sobie, że znasz tylko kolory biały i czarny. Wtedy nawet zwykły pomidor może stać się wyzwaniem – czy jest biały, bo niedojrzały, czy czarny, bo dojrzały? Takie ograniczone spojrzenie na świat może utrudniać zrozumienie i reagowanie na to, co nas otacza.

Co może się stać, gdy napotkasz pomidora?

• Odrzucenie pomidora: Z powodu niezrozumienia i strachu przed nieznanym, pomidor może zostać wykluczony z kategorii pożywienia. To wynika z naszej niechęci do tego, co nie pasuje do naszych ustalonych kategorii. Osoby o ograniczonej elastyczności poznawczej mogą odrzucić pomidor, ponieważ nie pasuje on do ich prostego schematu kolorystycznego. To ogranicza ich możliwość uczenia się i adaptacji.
• Stworzenie nowej kategorii: Osoby o większej otwartości intelektualnej mogą zdecydować się stworzyć nową kategorię „czerwony” dla pomidora, co wzbogaca ich postrzeganie świata.
• Wytworzenie konfliktu z innymi: Gdy osoba z nowo utworzoną kategorią „czerwony” zaczyna dyskusję o pomidorach z osobami trzymającymi się sztywnych kategorii „biały” i „czarny”, może dojść do niezgody i konfliktu.

Rozwój osobisty a różnice percepcji

Jak nauczyć się od innych?

Gdzie się nie obejrzysz, konflikt. Czy nie tak samo jest w naszych prawdziwych relacjach międzyludzkich i relacjach ze światem? Mamy pewien obraz rzeczywistości, jakoś ponazywaliśmy sobie pewne rzeczy, mamy zakodowane pewne sposoby reagowania, aż tu nagle spotykamy kogoś, kto ma trochę inne lub trochę inaczej poukładane pudełka w głowie. Gdy zaczynamy rozmawiać, z pozoru wspólne tematy okazują się kością niezgody. Chyba najjaskrawiej widać to w obszarze sporów politycznych. Nie będziemy pogłębiać tego wątku, bo nie on jest sednem tego artykułu. Niemniej jednak dochodzimy do istotnego pytania o to, co zrobić, żeby się dogadać. Przecież gdybyśmy bez lęku o stabilność naszej piramidy pudełek mogli skonfrontować naszą konstrukcję z konstrukcją innych osób, które inaczej patrzą na świat, moglibyśmy stworzyć bardziej obiektywny obraz świata, a w konsekwencji wspólnie jeszcze lepiej go przewidywać i lepiej się do niego dostosować. Dlatego nie bój się osób, które widzą, myślą, czują i zachowują się inaczej. Zobacz, jakiego pudełka możesz się od nich nauczyć. Współczesne media, w tym szczególnie te społecznościowe, sprzyjają polaryzacji, betonowaniu naszych baniek. Zobacz, z czego się składa bańka kogoś, kto jest dla Ciebie dziwny, niezrozumiały. Nie bój się go. Nie uciekaj przed czerwonym pomidorem. Załóż nowe pudełko, w którym się zmieści i do którego będzie naprawdę pasował.

Rozwój osobisty i emocje

Jak przebudować „pudełka” dla lepszego samopoczucia?

Praca nad naszymi „pudełkami z emocjami” stanowi istotny element dorosłego życia i może przynieść znaczące korzyści. Chociaż najlepszym momentem na naukę zarządzania emocjami jest dzieciństwo. Niestety nasze i poprzednie pokolenia nie otrzymywało odpowiednich narzędzi do skutecznego radzenia sobie z emocjami. W rezultacie, w dorosłości często stajemy przed wyborem: (1) borykać się z rzeczywistością, czując się nieszczęśliwi i oczekując pomocy od innych, lub (2) samodzielnie zająć się naszymi „pudełkami z emocjami”, przejmując kontrolę nad własnym szczęściem.

• Jak to się robi, żeby sprawdzić, czy mam dobrze ponazywane pudełka z emocjami?
• Skąd mam wiedzieć, czy mój obraz rzeczywistości pozwala na dobre przystosowanie się do stojących przede mną wyzwań?

Krótko mówiąc, możesz skorzystać z naszej diagnozy i treningu inteligencji emocjonalnej. Czytaj dalej, aby przekonać się, dlaczego nasze rozwiązanie najprawdopodobniej jest lepsze, niż konkurencja.

Oszustwo chwilowej inspiracji

Różnica między doświadczeniem a doznaniem

Wykład ma mały potencjał, aby zmienić Twoją piramidę pudełek, czyli Twój system konstruktów osobistych. Potrzebujesz do tego doświadczenia i refleksji. I tu jest pułapka: nie pomyl doświadczenia z doznaniami. Na rynku trenersko-szkoleniowym funkcjonują charyzmatyczne postaci, które potrafią dostarczyć emocjonalnych uniesień. Jako uczestnik/czka takiego wydarzenia wychodzisz z niego zainspirowan_, w przekonaniu, że tyle się zadziało. Takie intensywne przeżycia nie zawsze jednak prowadzą do istotnych i przede wszystkim trwałych zmian w Twoim systemie konstruktów. Przez chwilę było fajnie, ale w sumie w Twoim życiu nic się nie zmienia. Masz wspomnienia przyjemnych przeżyć, ale nie otworzył_ś żadnego nowego pudełka, ani nawet nie zrewidował_ś, czy te Twoje dobrze stoją, czy nie trzeba pewnym rzeczom nadać większy priorytet, a innym mniejszy.

Rozwój osobisty poprzez autentyczne doświadczenie

Nasze podejście do treningu inteligencji emocjonalnej

Różnicowanie i dostrajanie do rzeczywistości naszych wewnętrznych światów jest możliwe tylko w wyniku przeżycia doświadczenia połączonego z refleksją, prowadzącą do powstania nowej wiedzy. O te wszystkie elementy zadbaliśmy, projektując nasz autorski trening inteligencji emocjonalnej. Nie usłyszysz wykładu opartego o jedną, czy drugą książkę. Nie zaczarujemy Cię pustym, ale efektownym “show”, o którym będziesz pamiętał_, ale który nie wniesie żadnej wartości do Twojego życia. Źródła, na których oparliśmy trening, są naukowo zweryfikowaną wiedzą. Naukowość oznacza jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości, i jako takie pozwala na jej trafne przewidywanie. Jeśli gromadzoną i sprawdzoną przez nas wiedzę zaimplementujesz w swój system poznawczy, zdobędziesz potencjał do skutecznego działania i radzenia sobie z rozmaitymi wyzwaniami. Chcesz przykład? Proszę bardzo.

Twoja ścieżka przez nasz program rozwoju osobistego

WIelu ludzi zastanawia się, jak lepiej radzić sobie z trudnymi emocjami. Trenerzy-laicy mówią: myśl pozytywnie! Nauka mówi: smutek jest posłańcem ważnej dla Ciebie informacji – trzeba skonfrontować się ze stratą, żeby wiedzieć, o co zadbać w przyszłości, żeby tego nie stracić. Otrzymując przygotowane przez nas karty pracy, rozmawiając z naszymi trenerami i biorąc udział w grupowych warsztatach uczysz się czytać ważne treści komunikowane przez Twoje emocje. Z innych kart pracy uczysz się, jakie nowe pudełka warto założyć w swojej głowie, i jakie na ich podstawie reakcje warto przygotować, aby unikać konfliktów, zranień, porażek. Brzmi jak wysiłek, praca i czas? Tak, nasz trening jest procesem rozłożonym w czasie (12 spotkań, raz w tygodniu, 90 minut). Nie przebudujesz swojej piramidy w trzy dni. Nie do wszystkich trafnych wniosków dojdziesz samą refleksją. Nie jesteś jednak w tym procesie sam_. Dostarczymy Ci wszystkiego, co będzie potrzebne, w odpowiednim czasie, w odpowiednich porcjach, z odpowiednim wsparciem. Wszystko po to, żebyś mógł_ odkryć drogę do własnego szczęścia, osadzonego w takiej rzeczywistości, w jakiej żyjesz. Jesteś gotowy/gotowa?

Zapraszam Cię na Nawigatora Emocji. Aby Ci ułatwić decyzję daję Ci tutaj kod: 5XU9XAZV, aby otrzymać 1000 zł rabatu. Został już tylko 1 taki kupon.

Na czym naprawdę polega rozwój osobisty i jak go zrealizować? – bibliografia:

Kelly, G. A. (2017). A brief introduction to personal construct theory.